dinsdag 31 juli 2012

Sarria

En ja... het einde komt in zicht (zucht). Nog 5 dagen stappen en ik ben in Santiago. 
Echt vreemd dat het zal voorbij zijn, en het is zoals jullie al zeiden, het einde zuigt je ook naar zich toe. Je kan meer, wil vooruit ondanks hitte en vermoeidheid.
Vandaag heb ik er 28km opzitten. Ik dacht dat het vooral bergaf zou gaan, maar dat viel nogal tegen, vooral na die 3/4 fles wijn gisterenavond. Voor mij vandaag enkel water aub! En om te slapen helpt wijn ook helemaal niet. Ik heb bijna de hele nacht onrustig wakker gelegen. Die slaapzak wil toch niet echt wennen hoor! Ik geraak voortdurend in de knoop bij het draaien.
Vanaf Sarria moeten pelgrims minstens 2 stempels per dag in hun boekje hebben om als volwaardige pelgrim beschouwd te worden. Een ongelooflijke domme redenering als je dan fietsers ziet die met een volgwagen komen en bij elke bergop de fietsen opladen, en enkel bergaf fietsen en dan hun stempeltjes vergaren. Best wel grappig dat ze het zo doen. Leve de anarchie! :-)
Ik ga ook moeten afkikken van al jullie bewonderende 'blikken' :-) Neen, dat is een grapje. Ik doe deze tocht omdat ik dat graag wilde doen, en ik heb er enorm veel aan gehad tot nu toe. Het ging mij er niet om iets te bewijzen. Misschien doe ik het over enkele jaren nog wel eens. Het zal dan weer een heel andere  beleving zijn vermoed ik. Misschien doe ik het nooit meer, en dan is het ook zo. Ik ben in elk geval ongelooflijk blij en dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken.
Ik ga er de volgende dagen dan ook nog ten volle van genieten.
Groetjes,
Anne

maandag 30 juli 2012

Fonfria

Vandaag een erg zware tocht . 22km door de bergen met enkele zware klimpartijen . Vanmorgen was het erg koud , maar door de inspanning merkte ik er al gauw niets meer van . De vergezichten waren prachtig . In O Cebreiro heb ik 45' in de kerk gezeten . Er hing zo'n vredige sfeer .  Ik heb er 4  kaarsen aangestoken . Daarna ging het nog verder bergop . Zelfs nu zit ik nog steeds hoger en ik ben 12km verder . De albergue vandaag is heel mooi. Vloeren in hout, muren en bedden ook. Nadeel : lawaai van stemmen en voetstappen zijn onvermijdelijk . Maar ik ben helemaal zen door de omgeving .
De mensen in de keuken lijken constant ruzie te maken . Spaanse furies :-)
Morgen ga ik richting Sarria . Het plan is om in het dorpje ervoor te overnachten . Ik kijk er al naar uit .
Groetjes
Anne







zondag 29 juli 2012

Ruitelán (2)

Ik merk dat ik nog al negatief gestopt ben daarstraks. Kort daarna had ik een babbel met enkele vrouwen, een uit Alaska en een uit Spanje die boedhistisch is. Die zei me dat ik op de camino en in het leven die dingen blijf tegenkomen waartegen ik vecht, en dat het beter gaat als je stopt met vechten, maar aanvaardt. Hoe vaak heb ik dat zelf al niet gezegd, dat je moet aanvaarden wat je niet kan veranderen.
Vervolg van het verhaal is, dat ik er weer ging over nadenken en geloof het of niet, maar we hebben een fantastische avond achter de rug. Heel lekker gegeten met alle gasten hier en daarna is er nog wat gezongen en plezier gemaakt. Er bleken 4 vlamingen in de groep te zitten. Nooit zoveel vlamingen samen in een albergue gezien :-)
Er zijn een vader met zijn dochter van 18 en zijn petekind van ongeveer ook die leeftijd en nog een meisje van 23. Verder een Nieuw-zeelander, Italiaan, een hongaarse uit Oostenrijk, nog een hongaarse, een Amerikaan, een Française en de twee dames waarover ik al sprak.
En nu maken we ons klaar om te gaan slapen.
Dus nee, de jeugd krijgt mij niet klein. Integendeel! Ik vond het oa superleuk om een berichtje van Jill te krijgen. Twee zelfs :-)! Dank je Jill! Geen idee of er de volgende dagen internet zal zijn. Maar jullie merken het wel.
Allemaal een goede nachtrust!
Anne

Ruitelán

De dagen vliegen vooruit, en het stappen gaat goed. Gisteren 31km gedaan van Molinaseca naar villafranca del Bierzo, dat ook bekend staat als Klein Santiago, omdat vroeger zieke pelgrims daar al hun absolutie kregen. Ik was niet ziek, dus geen absolutie voor mij ;-)
Mijn voeten en enkels waren op het einde wel erg vermoeid en ik had ze beloofd dat ik ze vandaag wat zou  ontzien, dus na 20 km ben ik hier gestopt. Met pijn in het hart heb ik afscheid genomen van Doro, een dame uit Duitsland waar ik  onderweg vaak mee gepraat heb. Vooral de laatste dagen hebben we bijna altijd samen doorgebracht We hebben eigenlijk al verschillende keren afscheid genomen omdat zij zaterdag al in Compostela wil zijn en dus grotere afstanden wou gaan doen. Haar voeten beslisten er echter anders over en per toeval kozen we ddezelfde albergue en vonden we elkaar terug. Wie weet dat ik haar toch nog terugzie, misschien in Compostela.
Morgen wacht me een zware klim naar O Cebreiro en de afdaling daarna is naar het schijnt ook niet om te lachen.
En ik hoor net dat hier een stel  jongeren binnenkomt die mij al dikwijls geërgerd heeft. :-(
Daar gaat mijn humeur!
Groetjes,
Anne

vrijdag 27 juli 2012

Gisteren en vandaag

















Molinaseca

26 km afgelegd vandaag. Helemaal alleen. Het was zalig! De bergen blijven toch mijn grote liefde als het over natuurschoon gaat. Gisteren moest ik mijn verslag heel snel maken, want ik had maar 1€-stuk dus maar 20' tijd. Vandaag ben ik goed voorzien van enkel geld :-)
Het laat mij toe even terug te komen op mijn verblijf in Astorga. Toen we stonden aan te schuiven om ons in te schrijven voor een bed in de gemeentelijke albergue stonden er twee fietsers achter ons. Een van hen was uit Hasselt komen fietsen. Ik geloof niet dat hij al veel gestopt had onderweg, want hij was vertrokken op 9 juli en zou morgen 28 juli al in Santiago zijn. Snel gaan ze wel, maar veel kunnen ze toch niet gezien hebben.
Gisteravond botste ik (figuurlijk) op een  koppel franstaligen. Zij uit Brussel, hij uit Frankrijk zo bleek. En zo kon ik deze keer nog eens mijn Frans oefenen.We hebben samen gegeten en daar zijn foto's van.  Helaas is hier geen wifi, zodat jullie daar nog even zullen op moeten wachten.
In de kamer was het vrij druk. Vooral jonge mensen, waaronder een Russisch koppeltje dat het nodig vond de hele namiddag en avond samen in bed te liggen gichelen en doen. Iedereen was er wat door verveeld, maar niemand zei er iets over tegen hen.
De wandeling vandaag ging van 1150m naar 1504m aan de Cruz de Ferro. Die hoop stenen met het kruis op een paal, vond ik maar een afknapper. Daar bovenop kreeg ik als straf omdat ik geen steen bij had, een bijensteek in  mijn duim. Gelukkig was er iemand die een zalf tegen insektenbeten bijhad, en na een uur voelde ik er niets meer van.
Na een lichte daling naar 1458m ging het weer omhoog tot 1515m. Daarna ging het weer bergaf tot 590m. Het was zoals voorspeld een moeilijk pad met veel keien en ik voelde me bij momenten een echte berggeit. De vergezichten waren zo schitterend dat ik soms vergat op te letten en zo lag ik een paar keer bijna op mijne smikkel.
Het is de eerste keer dat ik onderweg zoveel foto's genomen heb, en er ook van mij laten nemen heb. Als ik straks naar het dorp ga om te eten (1 km van hier) zal ik een resto kiezen met wifi :-)
Als jullie graag nog meer lezen over deze route, en graag veel foto's zien, dan moet je eens naar de blog gaan van Rachel uit New Zealand. Zij doet de tocht met de fiets, maar ze neemt veel tijd om met de stappers te praten. Ik ben haar al verschillende keren tegen gekomen. Haar blog heet kiwiincrocs.blogspot.com
En zo ben ik weeral uitverteld voor vandaag.
Vele lieve groetjes,
Anne

donderdag 26 juli 2012

Astorga en Rabanal del Camino

Twee dagen zijn alweer voorbij. De wandelingen waren niet te lang en gingen vrij goed.
Op de weg naar Astorga was het wel erg heet. We liepen door een gebied dat de Páramo genoemd wordt. Heel zanderig met veel lage struiken. Het ging omhoog en omlaag. Samen met een Duitse vrouw en haar pleegzoon van 14 die ik ook al op mijn allereerste dag was tegengekomen deden we de tocht. We hebben een paar keer serieus de slappe lach gekregen. De eerste keer toen we echt dringend aan wat afkoeling toe waren en we in de schaduw van enkele schaarse bomen wilden gaan zitten. Komt daar het gebruikelijke boertje af - ze weten mij te vinden blijkbaar - die zegt dat we wat verder moeten gaan, daar is het paradijs. Even later komt er een meisje van de andere kant, een Duitse ook, die hetzelfde zegt, dus nog voor we zitten, beslissen we het erop te wagen. Toen we het paradijs bereikten, hadden ze een foto van ons gezicht moeten trekken... Ik heb het daar nog gevraagd: ' dit is het paradijs???' Ze boden ons gratis drank aan, maar we konden niet snel genoeg weg zijn. Ik heb hen nog veel plezier in het paradijs gewenst, waarna we nog een half uur zoet waren met grapjes maken over de hele situatie. Het was er zo smerig, zo alternatief, dat je wel serieus beneveld moest zijn om dat het paradijs te vinden.
Even later hebben we er een kwartier over gedaan om een spoorweg over te steken. Hadden ze daar toch een voetgangersbrug geconstrueerd die helemaal naar boven zigzagde en vervolgens over het spoor ging en dan weer zigzag naar beneden. Ik denk dat de warmte ons gevoel voor de absurditeit van de situatie aanwakkerde... we kwamen haast niet meer bij.
's Avonds een klein onweer, vanmorgen om 7u terug vertrokken en om 12u30 was ik alweer op mijn huidige bestemming. Hier de hele namiddag al onweer, waardoor het sterk is afgekoeld. Mijn tenen hebben het zowaar koud.
Morgen omhoog naar 1515m. Dat wordt dus zowiezo zweten. Ik kijk al uit naar de muilezel die mij over een 8-tal dagen komt vergezellen :-)
Mijn computertijd loopt af, dus ik moet mij vreselijk haasten om jullie allemaal nog eens te bedanken.
Claudine, ik vind je gedichten schitterend! Dirk, dank je wel! Moeketje, Jos en Griet en alle anderen, vele lieve groetjes!
Anne

dinsdag 24 juli 2012

Hospital de Orbigo

Vandaag was het een 'korte' wandeling. 16km maar vreselijk eentonig over een breed pad altijd rechtdoor . Wel koeien in een weide gezien en veel mais. Het is dus duidelijk dat we in een ander gebied komen . Het dorp hier is erg mooi. Je wandelt binnen over een lange brug. Zie foto .
Morgen gaat het naar Astorga, ook een stadje met een rijke geschiedenis . Mogelijk komt er ook regen. Maar dat zien we dan wel.
Morgen is ook de feestdag van Jacobus de apostel om wie de hele camino draait . Het ideale moment om voor iedereen die mij op deze reis via deze blog of in gedachten vergezelt een extra intentie te doen.
Tot de volgende !
Anne



maandag 23 juli 2012

Villar de Mazarife

Ik dacht vanmorgen dat het vandaag wel een makkie zou zijn, maar halverwege was ik al aan het sterven . De eerste uren ging het door de stad en voorstad en vervolgens industrie . Daarna werd het heel desolaat en superheet . Toen ik vertrok was het nog maar 13graden , maar dat heeft niet lang geduurd . Ik ben wel op een prachtige locatie terecht gekomen met uitzicht op de bergen. Heel rustig en zzzzzen :-).
Het is ook voor het eerst dat ik via mijn gsm deze blog bijwerk, en het vergt serieus wat concentratie . Vandaar dat ik het ook kort ga houden . Ik nam enkele foto's onderweg zodat jullie ook wat kunnen mee genieten.
By the way, wat de teen betreft : dat was een foto van toen hij alweer veel beter was :-). Ik wou het CRA niet aandoen ;-)
Aan Erika een superdikke knuffel en veel courage de komende dagen.
Aan jullie allemaal superveel dank voor jullie berichtjes. Voedsel voor de morele gezondheid zijn ze!
Xxx
Anne






zondag 22 juli 2012

León

Van Terradillos waar ik gisteren was, naar León, het is ongeveer 70km. Een beetje vals gespeeld moet ik toegeven. Vandaag gestapt tot Sahagún en daar de trein naar León genomen. Je zal je afvragen waarom neem ik aan. Niet dat ik mij hoef te verantwoorden, maar ik wil de nieuwsgierigen onder jullie tevreden stellen. Mijn enkels en knieën beginnen wat tegen te spartelen. 15km is geen probleem maar daarna is het echt afzien. Ik vermoed dat het met het extra gewicht te maken heeft en de voortdurende inspanning ook natuurlijk.
De tocht gisteren was erg lang. 26km. Ik was alleen gestart in Carrión, maar na 16 km heb ik mij aangsloten bij Leo uit Melbourne en Lucy uit Ohio. De volgende 10km waren zeer filosofisch :-) to say the least.
Kun je geloven dat ik tegenwoordig weer enkel in het Engels denk en praat tegen mezelf. Het is dan zo raar om dat in het Nederlands te vertalen. Ik voel me een beetje Astrid Bryan :-) Amaaaaaaazing!
In Carrión heb ik 's avonds een pelgrim's blessing bijgewoond. Eerst ging ik niet gaan, ik had de kerk in de namiddag al bezocht en mijn vaste pleidooien gehouden ;-). Maar op de valreep ben ik toch gegaan. En ik was blij met die beslissing. De zegening was zo ontroerend. Ik zag vele ogen in tranen schieten. Zelf hield ik het droog, tot na de viering toen de twee Christina's uit Noorwegen naar me toe kwamen en zeiden dat dit hun laatste avond op de camino was. Ineens kon ik niet meer... plots was ik weer alleen zo leek het. Die twee jonge dames die ik vanaf het begin regelmatig tegenkwam en de laatste dagen vooral veel beter leerde kennen, zitten echt in mijn hart ( weer zo'n Engelse uitdrukking die in het Nederlands nergens op trekt)
Maar het leven gaat voort en de volgende dag waren er dus Leo en Lucy. En vandaag zit ik in León en kwam ik alweer mensen tegen die ik al een tijd geleden moest lossen. Zo gaat dat dus in het leven, op de camino.....
De volgende etappes zijn minder zwaar en minder lang. Dat kan ik mij nu permitteren door de 56km  trein. En ik weet dat mijn voeten dat gaan appreciëren.
Ik vernam dat het zonnetje eindelijk tot bij jullie is geraakt. Geniet ervan!
Tot gauw!
Anne

vrijdag 20 juli 2012

Enkele foto's




Carrión de los Condes

Weer een dagje ouder :-)
Vandaag een luttele 20 km gestapt van Fromista naar Carrión. Het ging verbazend goed vooruit. De hele tijd was het wel naast de autoweg stappen, maar er waren enkele kleine dorpjes onderweg. In Villarmentero de Campos heb ik een koffietje gedronken en daar hadden ze kleine hondjes! Dus ik natuurlijk helemaal van de wereld :-). 5 km verder in Villalcázar de Sirga een dorpje van twee keer niks, staat een prachtige kerk uit de 12de eeuw. Heel bijzonder, met heel wat kunst. Katholiek zijn ze hier wel.
En dus was ik blijkbaar helemaal in de sfeer om vandaag te kiezen voor de Albergue Espíritu Santo, bij heel brave zustertjes die een deel van hun klooster ter beschikking stellen voor maar 5€ per  nacht. De slaapzaal bestaat uit ruime bedden, geen stapelbedden. Er zijn mooie nieuwe douches en wc´s en gratis internet. Ik ben echt blij dat ik dit gekozen heb. Je mag wel niet te enthousiast draaien in je bed want dan piept het heel suggestief ;-).
De zon schijnt maar half vandaag en er is een strakke bries. Het leven is hier dus weer een stuk draaglijker.
Morgen plan ik 26km naar Terradillos de los Templarios te stappen. Een bus? Dat is voor watjes of zwaar gekwetsten dus voorlopig niet voor mij :-). Morgen stap ik ook over de helft van mijn tocht en kan de countdown beginnen. Zonder tegenslagen en zonder verdere rustdagen zou ik Compostela kunnen bereiken op 7 augustus. Maar we doen het stapje voor stapje, en dag per dag. De Camino heeft immers zo nu en dan een verrassing in petto. Ik vind het zo verhelderend om steeds duidelijker de gelijkenissen te zien tussen el Camino en het leven. Het leven is el Camino! Stapje voor stapje naar je doel, niet overhaast, met vallen en opstaan, door tegenslagen en moeilijkheden heen. Ik heb er de hele weg lopen over filosoferen....
Dus aan al diegenen die niet meer zullen volgen op de blog en diegenen die dat wel blijven doen: Buen Camino!
Groetjes,
Anne

donderdag 19 juli 2012

Fromista

Vanmorgen om tien voor zeven reeds vertrokken voor een tocht van ongeveer 25km. De kaarten zijn het niet altijd eens met elkaar. Volgens de ene kaart is het 23km, volgens de andere 26km. Het klinkt heldhaftiger als ik ervan uitga dat het 26km was :-). Gelukkig was het vandaag 10graden frisser dan gisteren. Even in concrete cijfers: Vandaag was het 29graden met een fijn briesje, wat het stappen toch wat lichter maakte. De eerste kms ging het eerst steil bergop en na 300meter op de  meseta terug even steil bergaf. Na 6km was ik eigenlijk al helemaal uitgeteld. Dus even een broodje gegeten en een koffie gedronken en met de moed der wanhoop terug vertrokken. Al is dit stuk desolaat en heet, ik vind het wondermooi. Al die oneindige graanvelden, het ene afgedaan het andere nog in groei, en grote velden vol zonnebloemen. Na zo´n 7 km begon ik te voelen dat een toilet welkom zou zijn, en mijn stap ging vanzelf een stuk sneller. Op de duur was ik bijna aan het lopen :-) : Wat een opluchting toen ik eindelijk een dorpje bereikte ( de naam is mij nu even ontglipt). Daarna weer even gezeten, de voeten wat laten rusten in de lucht en dan de laatste 6 km aangevat. Uiteindelijk was het toch al bijna half drie toen ik hier in Fromista aankwam. Eerst dacht ik als ik hier bijna was dat hier 5 huizen stonden of zo, maar het is eigenlijk wel een levendige en vrij grote gemeente. Dat heb je hier vaak. Vanop afstand lijkt een dorp doods en bouwvallig, maar eens je er binnen wandelt is het vol leven. Tenzij tussen 14 en 17u, dan is het stiller dan midden in de nacht :-)
Ik ga hier nog een beetje rondkijken, ze hebben hier enkele oude kerkjes staan.
Groetjes,
Anne

woensdag 18 juli 2012

Castrojeriz

Gisteren was het een bloedhete dag. Om half twee geraakte ik in Hornillos del Camino, een klein dorpje, dat zonder de camino zeker door de mensheid zou zijn vergeten. Aandoenlijk kerkje hebben ze daar.
Vanmorgen om 7u vertrokken voor weer 20km tot Castrojeriz, een iets grotere gemeente, maar even bloedheet de hele weg. Het landschap is zeer veranderd sinds enkele dagen. Waar ik vroeger door groene velden liep met veel levende wezens, lijkt dit wel een andere zinderende planeet. Enorme graanvelden en windmolens beheersen het landschap. Dan klagen wij als er ergens een molentje gezet wordt, hier staan er honderden op alle heuvelruggen.
Veel valt er niet te beleven in de namiddag. Tot 17u of 18u is alles doods. Mensen doen een siesta.Geen winkel of bar die open is.
Bij momenten is het erg eenzaam, maar op andere momenten heb je leuk gezelschap.
Gisteren ben ik voor het eerst een kledingstuk vergeten dat nog op de wasdraad te drogen hing. Daar kan ik dan zo boos op mezelf voor zijn.
Ik was toch weer blij met de verschillende boodschappen die jullie achterlieten. Toen ik gisteren niet op internet kon ( en zelfs gsm ontvangst zeer moeilijk was) miste ik dat echt.
Blijkbaar heb ik nu 333km afgelegd en heb ik nog 444km te gaan. Nog enkele dagen en ik zit in de helft :-).
Als ik kon zou ik jullie zeker wat van de zon en de warmte opsturen, we kunnen hier gerust met wat minder doen.
Groetjes en tot de volgende!
Anne

maandag 16 juli 2012

Burgos, dag 2

Een rustige nacht, maar evengoed om de haverklap wakker. En koud dat het hier is 's nachts!
Ik heb een serieuze verleiding kunnen weerstaan. Die kwam van Gerard, met het voorstel om hier de trein te nemen tot Léon en vandaar verder te wandelen. Volgende 180km gaan immers door immense vlakten zonder beschutting, dus vreselijk heet als de zon schijnt. Toen kwam het idee van ons Annelies om een fiets te huren ( ze ging dat in Canada doen, maar koopt nu een tweedehands en verkoopt die dan weer) en dat leek me wel wat. Vandaag dus al vroeg gaan informeren of dat kon, en het betreffende kantoor gezocht. Dat huren viel nog mee, maar de bijkomende zaken zoals slot, binnenband, gereedschap, verplichte helm, pomp moet je allemaal kopen en dus vond ik het op den duur toch wat duur uitvallen. Camino says NO once more. Het wordt dus acht dagen zwoegen naar Léon. Na een lekker middagmaal heb ik de kathedraal bezocht. Ik kan het iedereen aanbevelen. Nog nooit heb ik zoiets gezien! Echt prachtig. Ik heb er anderhalf uur doorgebracht, maar het had langer kunnen duren als ik niet te moe was geworden. Het is tenslotte rustdag en ik heb al wat kms afgestapt op mijn sloefkes vandaag. Ook niet ideaal voor mijn voeten, dus heb ik mij toch maar een soldeke cadeau gedaan, zodat mijn voeten echt tot rust kunnen komen na hun 'werkdag'. Ook eens bij de betere boekenwinkel binnengestapt waar ze wel Engelstalige boeken hebben, maar of niet mijn smaak, of te zwaar (om mee te dragen bedoel ik).
Zodadelijk nog eens naar de apotheek voor een voorraad plakkers en steriel gaas want die vliegen erdoor.
Ik hoop dat jullie ondertussen toch ook al eens de zon gezien hebben. Hier is het soms echt veel te heet, al zeker om te stappen, maar zoals ik al zei, ´s nachts koelt het enorm af tot amper 7 graden of zo.
Groetjes,
Anne

zondag 15 juli 2012

Burgos, here I am!

Vandaag liep de tocht niet helemaal zoals gepland. Al van bij het begin had ik gedacht de laatste 10km met de bus te doen. Ik las immers overal hoe vervelend dat stuk is en hoe lang, maar... Camino said NO! en dus heb ik uiteindelijk Burgos toch al wandelend bereikt na 7 uur wandelen vanuit Agés. Gisteren had ik zoals vele andere gasten vooruit betaald voor het ontbijtbuffet, maar vanmorgen was er helemaal niemand aanwezig. Waarschijnlijk hebben ze zich overslapen of zo. In ieder geval, dat betekende op de nuchtere maag op weg, en het heeft 9 km geduurd voor ik eindelijk aan een tas koffie en een droge koek geraakte, maar het heeft gesmaakt.
Om deze zondag te vieren, heb ik me geïnstalleerd in een fijn hotelletje, een kamer voor mij alleen, mijn eigen wc en badkamer, wat een luxe! Morgen blijf ik een dagje in Burgos, het is echt een heel leuk stadje met een rijke geschiedenis en een pracht van een kathedraal. Morgenavond slaap ik dan weer tussen de pelgrims om weer in de sfeer te komen :-).
Voor de geínteresseerden in voeten: mijn dikke teen begint goed te genezen en de meeste blaren zijn ondertussen ook uitgedroogd. Hopelijk krijg ik de komende dagen geen last van andere kwalen. Ik heb gemerkt dat als je te weinig drinkt ook gevoeliger wordt. Ben benieuwd wat de volgende week met mij gaat aanrichten.
Aan iedereen een fijne zondag gewenst en tot de volgende!
Anne

zaterdag 14 juli 2012

Agés

Vanmorgen extra vroeg uit de veren. Om 5u24 ben ik vertrokken. Stikdonker was het. Er was een groep koreanen die vertrok en ik ben ik hun kielzog meegetrokken tot ik genoeg kon zien. Die stapten snel, ik draag er nog de vruchten van. Mijn achillespezen doen zeer. 't Is ook altijd wat!
Onderweg door zeer oude dorpjes gestapt. Meer bouwvallige dan bewoonbare huizen.
Na 12 km ( het was toen half negen) heb ik gegeten in een zeer mooie plek, Villafranca (als ik het mij goed herinner). Daarna ging het bergop en was er nergens nog iets te drinken of te zien. Tot in San Juan de Ortega. Daar heb ik mijn voeten verzorgd en het kerkje bezocht. Ik zie dat ik daar twee aanbevelingen voor kreeg. Inderdaad mooi.
Agés is ook een klein dorpje en er zijn hier heel wat pelgrims neergestreken. De gemeentelijke herberg is gesloten vandaag, maar ernaast heb ik een bed kunnen bemachtigen. Een heel uitbundige gastvrouw met een stem als een klok :-)
Morgen naar Burgos. Benieuwd, want heb er al zoveel goeds van gehoord.
Mijn moraal is een beetje laag vandaag. Zal wel met de vermoeidheid, de pijnlijke voeten en de kou te maken hebben....
Tot morgen!
Anne

vrijdag 13 juli 2012

Belorado

Vanmorgen vertrokken rond 8u. Ondanks de krappe en erg spartaanse omgeving heb ik heel goed geslapen vorige nacht. Toen ik mensen hoorde opstaan, soesde ik nog rustig verder. Toen mijn gsm trilde dacht ik: wat is er gebeurd dat ik 's nachts een smsje krijg. Het bleek echter kwart voor zeven. Tegen 8u was ik op weg en na vier km kwam ik bij een gezellig dorpspleintje. Omdat mijn voeten precies toch niet helemaal in form waren besloot ik ze op een bankje nog eens extra te verwennen. En zo ontmoette ik Israël. De man is al 10 maanden onderweg via India en China en Rusland, enfin 16 landen ondertussen enkel via te voet en de bus. We hebben de hele weg tot hier samen gestapt en gepraat. Mucho interesante!
Onderweg was er een splitsing. De ene kant ging langs een drukke weg, de andere door de velden. Wij wilden de velden in, maar bij de eerste splitsing nergens een wegwijzer te bespeuren. Komt er een oud plaatselijk boertje aangestrompeld die ons zegt dat we terug naar de andere weg moeten. Wanneer Israël zich verwijdert  begint het boertje tegen mij dat ik zo mooi ben, zo ongelooflijk mooi, vraagt of de man mijn echtgenoot is en ik zeg snel ja om van hem af te zijn. Maar hij gaat verder: dat mijn man een gelukzak is,of ik hem niet 'daar' wil strelen, of hij me dan misschien mag kussen, mijn man kan het toch niet zien en hij heeft er zoveel zin in. Mensen lief, ik heb dan maar heel luid nonono! geroepen. Waarop hij op zijn hoogste versnelling naar zijn stuk grond stapte. Israël vond het heel grappig en zei dat het een deel van mijn ervaring was, dat het zo moest lopen. Een filosoof is het wel :-)
Het is hier heel heet en er is enorm veel wind: Dat laatste maakt de hitte wat draaglijker.
Morgen wil ik heel vroeg vertrekken want het gaat sterk omhoog en ik zou toch zo'n 27 km willen doen tot Aves. Zondag doe ik het rustiger aan naar  Burgos. De laatste 10 km daarnaartoe wil ik een bus nemen, want dat gaat gedurende 10km over een hele drukke weg door industriegebied. De stad zelf zou zeer de moeite waard zijn.Ik ben benieuwd.
Allemaal een lieve groet,
Anne

donderdag 12 juli 2012

Grañor

ongeveer 7 km buiten Santo Domingo. Van de wolken geen spoor meer. Bloedheet dus. Gisteren was het ijskoud,  vannacht geen oog dicht gedaan van de kou. Van afwisseling gesproken.
Ik was wel enthousiast vanmorgen toen ik geen pijn voelde in mijn teen. (het wordt een obsessie, die tenen, bij alle wandelaars hoor) De hele wandeling ging het vrij goed maar toen ik mijn schoen uitdeed schrok ik dat hij nu nog dikker en geler rondom ziet. Hij gaat toch eens ontploffen denk ik :-).  Ik heb er foto´s van genomen zodat jullie later kunnen zien dat ik niet overdreven heb.
In Santo Domingo heb ik even rondgewandeld, maar de kerk met de levende haan en hen heb ik niet bezocht want daar vroegen ze geld voor en dat is tegen mijn principes ( ik heb er zo nog een paar - principes bedoel ik :-) ).
De wijnstreek van La Rioja ligt nu achter mij en ik bevind mij nu in een mooier gebied vol korenvelden, waar ze volop aan het dorsen zijn. De nacht breng ik door in een kapel op de grond. Jawel, we zijn hier met een grote groep aanbeland en ze hebben hier niks anders. In het plaatselijk café hebben ze gelukkig de computer waar ik nu mijn berichtje schrijf terwijl ik eigenlijk moest aan het helpen zijn om het eten van vanavond te maken. Ach, jullie weten dat ik altijd wel een goede uitvlucht heb om daaraan te ontsnappen :-).  Ik zal de afwas wel helpen doen.
Morgen ga ik door Belorado, en misschien spring ik eens binnen in het medisch centrum daar. Het plan is om te slapen in het dorpje verder, dat nog kleiner is dat dit. De naam ben ik alweer vergeten.
Seffens eens zien of ik javel vind en dan zal ik de raad van Gerard eens volgen. Wie weet...
Hele lieve groeten aan jullie allemaal!
Anne

woensdag 11 juli 2012

Azofra (la Rioja)

Waaaaaw!!! Zoveel reacties op deze blog! Fantastisch, hartverwarmend! Dank je wel allemaal!
Jullie moesten even geduld oefenen, maar ik leef nog hoor :-)
Gisteren ging het van Viana naar Navarette. Een lange saaie wandeling, grotendeels vlak naast drukke autowegen.Het was niet bepaald inspirerend. Het landschap is hier ondanks de wijn vrij dor. De boeren verbruiken hier tonnen water om de plantages te besproeien. In Navarette was het eten niet veel bijzonders. Alles zwom in de olie. Eieren met friet en spek, macaroni met tomatensaus, erwtenpap ( hier noemen ze dat minestrone - ik ging eens iets licht nemen :-) ) Enfin, de wijn is wel goed en kost maar 60 cent voor een glas. Een cola kost 1,50 euro. De keuze is dus vlug gemaakt en de stemming wordt er met het uur beter van. Zoals Gerard al zei, onze groep wordt steeds hechter. Iedereen wandelt op eigen tempo, maar we zien elkaar bij aankomst en eten samen. Er wordt wat afgelachen en gezongen :-)
Vandaag zijn we voorbij Najera tot in Azofra gestapt. Wat ben ik blij dat we dat gedaan hebben. Een fantastische refuge hier. Per twee in een mini kamertje. Het is heel fris vandaag en winderig, maar tot nu toe geen regen. Het zal er een van de dagen toch eens moeten van komen denk ik (de regen bedoel ik )
De volgende dagen begint de route weer te stijgen en zullen we weer over 1000m hoogte gaan. Dat wordt weer puffen.
Ik hoop wel dat mijn dikke teen snel beter wordt, want hij lijkt nu te ontsteken rond de nagel. Er naar kijken doet al zeer. Ik mag er niet aan denken dat een dokter er een naald zou insteken. Het idee alleen al!
Beste mensen, ik laat jullie weer. Geniet nog van onze feestdag, regen of geen regen.
Lieve groetjes,
Anne

maandag 9 juli 2012

Viana

Wat een leuk plaatsje is dit hier! Heel authentiek. Ik was hier al om 13u en ik was pas om 8u vertrokken. de massage heeft dus zijn werk gedaan :-)
Deze namiddag ook een hele fijne tijd gehad met enkele canadese vrouwen en enkele ieren. Echt gezellig.
De locatie is echt geweldig, naast een oude ruine, met uitzicht over de Ebro-vallei.
Een boekenwinkel hebben ze hier niet, daar zal ik in Logroño nog eens moeten kijken morgen.
Mijn voetjes heb ik weer lekker vertroeteld, maar seffens steek ik nog eens de naald in mijn blaar die weer gevuld is. Ondertussen heb ik al twee tenen die hun nagel gaan verliezen. Maar ik heb mensen gezien die hun voeten nog tien keer erger zijn dan de mijne aodat ik niet meer durf te klagen.
Morgen gaat het naar Navarette. Een dikke twintig km. Dat gaat zeker lukken.
Leuk om te zien dat mijn tocht ook gevolgd wordt door vriendinnen van mijn moeder die ik enkel ken van naam maar nooit heb ontmoet. Dank je wel voor de steun dames!
En wat die 11 mannen betreft, het is mijn schuld geweest dat Gerard dat zei. Uiteindelijk waren het er maar 5. Vannacht een kamer van 3 op 4 met drie bedden van drie verdiepingen. Een van hen ook een Canadees uit BC. Ze zijn hier goed vertegenwoordigd. En ze zeggen allemaal dat ons Annelies een prachtige tocht maakt. Dus Liesje, Geniet Ervan meisie!
Lieve groetjes aan iedereen, en nog eens bedankt voor jullie boodschappen. Ik kijk er elke dag naar uit.
Anne

zondag 8 juli 2012

Los Arcos

Gestrand in Los Arcos in een alberge die wordt opengehouden door een heel vriendelijk westvlaams koppel. Er zitten hier nog een paar vlamingen. Straf, ik was er tot nu toe nog maar 1 tegengekomen.
Mijn voeten zijn een ramp. Blijn over blijn en nu ook een op mijn kleine teen. Je kan hier een voetmassage bestellen en dat heb ik meteen gedaan :-) Het is zondag voor iets hé :-)
De weg ging grotendeels over een breed grindpad zonder enige beschutting voor de brandende zon. En amper een dorpje waar je eens iets kon drinken. Enkel in het begin waren er enkele. Ik heb een en ander herbekeken en morgen wil ik tot Viane wandelen (18,5 km), daarna naar Navarette en dan naar Najera. Daardoor zal de tocht dus een dag langer duren dan gepland volgens de tabel. Niet erg  natuurlijk aangezien ik mij voorzien heb van 5 rustdagen. Daarmee is de eerste opgebruikt. Echt rusten lijkt mij toch geen goed idee. Beter gewoon enkele etappes inkorten hier en daar.
Straks nog eens Los Arcos bezoeken. Ik zag daarstraks toen ik erdoor strompelde enkele leuke terrasjes :-)
Gelukkig word ik niet gefilmd, want jullie zouden nogal lachen als jullie me zo zouden zien.
Nog een fijne zondag verder en tot morgen!
Anne

zaterdag 7 juli 2012

La Estella

Hier ben ik weer: vandaag realiseerde  ik mij tijdens het wandelen hoeveel ik tegen mezelf aan het babbelen ben alsof het tegen iemand naast mij is. Grappig vooral dat het vooral in het Engels gebeurt. Helaas blijft van de verhalen niet veel over tegen de tijd dat ik hier voor de computer zit. En ik heb lopen zingen onderweg: daarbij die molen, hoe schoon toch die wereld, tineke van Heule, laat ons een bloem... en meer van die 'toppers'.
De route was echt prachtig vandaag. Het begon met een heel steile klim, maar eens die voorbij ging het wel redelijk. Om de pijn in mijn voeten te verzachten had ik plakkers en 2 paar kousen aan. Maar ik zweet altijd zo hard dat het plaksel gewoon door mijn kousen doorgaat, en ik dus alles mee uittrek als ik mijn kousen uitdoe. Tijdens het stappen bedacht ik dat de pijn mij eraan herinnert dat ik deze bijzondere tocht nu echt aan het maken ben.
Vandaag ook een reuzegrote wereldkaart gezien. Gemaakt op een heuvelflank met.... autobanden.
Het weer was ook prima vandaag. Heel zwaar bewolkt in de voormiddag. Ideaal. Na de middag kwam de zon erdoor en was het algauw 33 graden. Vandaar dat ik om kwart voor drie hier in La Estella gestopt ben. Morgen ga ik toch weer wat vroeger vertrekken, want ik wil tot in Torres del Rio geraken en dat is toch zo´n 30km bergop en bergaf.
Vannacht slaap ik naast een Zweed. Wie boven mij ligt weet ik niet. Daarnet was het bed nog vrij. Aan de andere zijde heb ik een muur, want ik wou zeker niet tussen 2 mannen liggen. Trop is teveel hé :-)
Er is hier amper plaats om je rugzak te zetten. Tussen de bedden is net de breedte van een stoel. Die stoel moeten we met vier personen delen. Geloof mij of niet, tot nu toe kan mij dat allemaal echt niet van mijn stuk brengen. Ik vind dat dat erbij hoort.
Morgen is het al zondag. Ik kan bijna niet geloven dat er bijna een week voorbij is.
Tot dan!
Anne


vrijdag 6 juli 2012

Puenta la Reina

Hier ben ik weer, na een heel vermoeiende tocht. Onmiddellijk na het verlaten van Cizur Menor begon het te stijgen. Eerst geleidelijk maar dat werd al gauw steiler en steiler. In de verte zag ik heuvels met over de hele lengte op de toppen tientallen windmolens. Moderne windmolens die electriciteit produceren. Don quichote zou niet weten wat hij zag. De weg was ook in erg slechte staat waardoor je voeten bij het neerzetten steeds pijn deden. Van die dikke keien, soms puntig, soms rond, maar altijd vervelend.
Bijna boven begon je het geluid van de wind in de molens heel goed te horen. Indrukwekkend hoor, zo´n molen die snel draait. Zo snel heb ik ze bij ons nog niet zien gaan. Helemaal boven staat een mooi kunstwerk ter ere van de pelgrims.En als je klimt moet je langs de andere kant terug bergaf. Dat was ook niet altijd even evident. De landschappen en typische dorpjes zijn wel de moeite waard en inderdaad,  Puenta la Reina stelt niet teleur. Ik ben er helemaal doorheen gewandeld op weg naar mijn huidig verblijf. Fijne gemeente.
Hier aangekomen had ik niet meteen de puf om wat dan ook te doen en heb ik eerst geslapen. Dan mezelf en mijn kleren gewassen en nu dus dit bericht.
Morgen weer een zware dag. ik hoop tegen dan terug op krachten te zijn.
Mijn voeten en benen doen opnieuw pijn en mijn hoofd is een beetje ijl. Nochtans heb ik goed gegeten en gedronken. Nu ga ik mij eens toeleggen op mijn voeten. Ik wil die compeed eraf, want die plakt altijd vast in mijn sokken. Mijn slippers plakken er ook helemaal van. Enfin, ik ga hier eens vragen hoe de anderen dat doen. Misschien had ik eerst beter een voetverzorgingscursus gevolgd :-)
Till tomorrow!
Anne

donderdag 5 juli 2012

Cizur Menor

Vandaag 5 km verder gestapt dan initieel gepland. Het ging goed, niet teveel hoge klimpartijen en ook geen al te scherpe afdalingen. Zo heb ik het graag. Het stuk door Pamplona was niet aan mij besteed. Dat bleef maar duren, en dat noemen ze een klein stadje. Ik krijg al schrik voor Burgos en Leon.
Het landschap gaat nu ook veranderen. Nog wel heuvelig, maar minder beschutting.
Het weer was ideaal vandaag. Ik zag mensen met jassen en mutsen, maar alle stappers liepen in korte mouwen te zweten. Zelfs ik. En ondanks de enorm donkere lucht, geen spatje regen gehad. Wat kan je nog meer wensen.
De laatste kms heb ik een hele tijd met een spanjaard lopen kletsen, in het spaans, jawel: Eindelijk kan ik al die kwartiertjes gefluister op de trein in de praktijk omzetten. Die man vroeg waar ik Spaans geleerd had, want dat het vrij goed wat. Ikke glunderen in mijn binnenste natuurlijk.
Na drie dagen wandelen, begin ik nu toch een zekere routine te hebben. Opstaan, eten, wandelen, douchen, kleren wassen, internet, rondhangen, eten, slapen. ´s  middags eet ik ergens onderweg een broodje met een cola.
Als ik opnieuw zou moeten pakken, zou ik de koekjes thuis laten, en ook een drinkfles, maar ik zou wel mijn e-reader meenemen. Die heb ik al erg gemist. In de namiddag is er echt niet veel te doen, en ik ben nog niet sociaal genoeg om mij zomaar bij anderen aan te sluiten.
Wat mij vooral bijblijft van de voorbije wandelingen , zijn de prachtige  natuur, de dieren die vrij rondlopen in de bergen met bellen rond hun nek: paarden, koeien, schapen. De grote roofvogels die rondcirkelen, de rustige dorpjes en oude kerkjes.
Benieuwd wat het volgende stuk gaat geven.
Morgen Puenta la Reina.
Groetjes,
Anne

woensdag 4 juli 2012

Zubiri

Na een fikse wandeling kwam ik hier aan om 14u. Ik zag dat mijn moeder dat al graag wou delen. Gelijk heeft ze! Het was heel erg mistig en frisjes bij de start, en er zijn een paar buien aan te pas gekomen, maar daar was ik eigenlijk alleen maar blij om. Frisse lucht stapt veel beter. De hele weg was ik aan het twijfelen of ik er toch geen 5km extra zou bijdoen, maar eens ik hier was, riepen mijn voeten dat het genoeg was.
Vooral mijn rechtervoet doet pijn. Het lijkt wel alsof de voetbeentjes van de twee kleinste tenen gebroken zijn. Het ziet rood, maar het is niet opgezwollen. Mogelijk een inwendige bloeding. Ik ben daar nogal gevoelig voor.
Ik heb alweer een leuk logement. Stapelbedden deze keer, en ik lig onderaan. Helaas geen individuele stekker om mijn gsm te laden, dus die moet ik nu een beetje sparen.
Voor morgen staat er slecht weer op het programma. 16 graden. Als het goed gaat loop ik tot het dorpje na Pamplona, want daar zijn het net morgen de jaarlijkse feesten, met de stierenloop door de straten. Winkels en zelfs verschillende refuges zijn gesloten. Maar alles hangt van de voetjes af natuurlijk.
Ik geniet ervan om jullie commentaren en bemoedigingen te lezen. Dat doet echt plezier en het is een welkome afwisseling. 
Allemaal een dikke knuffel,
Anne

dinsdag 3 juli 2012

De spits is eraf...

Manmanman, dat was zwaar. Vanmorgen gestart om 7:30 en aangekomen om 17:25. Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat ik het zou halen. Vooral de eerste 10 km gingen steil omhoog. Hoewel, ook daarna bleef het nog uitbundig stijgen. Soms ging ik zo traag vooruit dat mijn stappenteller de stappen niet registreerde. Ik heb wel ontzettend genoten van de prachtige vergezichten. Die maakten het absoluut de moeite waard. De laatste 4 km gingen dan weer steil bergaf, wat zo mogelijk nog lastiger en vooral veel pijnlijker was. Blijnen in overvloed! Toen ik hier aankwam beefde ik over mijn hele lijf van de inspanning, maar na een goed douchke gaat het weer helemaal beter. Ondertussen ook het goede nieuws van mijn zoon zijn prachtige punten vernomen. Ikke superfier uiteraard.
Zo dadelijk om 19u is er maaltijd. Om 10u gaan de lichten uit. Net een kostschool :-) De slaapzaal is wel mooi ingericht zodat je toch wat privacy hebt.

Groetjes en tot de volgende!
Anne


maandag 2 juli 2012

Saint-Jean-Pied-de-Port

Aangekomen!
Het was een lange reis vandaag. Leuven - Brussel - Paris Nord - Paris Montparnasse - Bayonne - Saint-Jean. In totaal 13u onderweg. Nergens enige vertraging. Stel u voor!

Mijn eerste logement is een voltreffer. Ik ben hier de enige logé :-) . Aan die luxe zal ik maar beter niet wennen. En morgen om half zeven staat er een ontbijt klaar.
Het mindere nieuws is dat het morgen gaat regenen, en dat is wel heel erg jammer om de bergen door te trekken. Dan kan je bijna niets zien door de wolken en mis je de prachtige vergezichten.
Misschien klaart het wel uit... ik ga er niet van wakker liggen.

Het dorpje hier ligt er vrij stil bij. Ik had verwacht dat het erg druk zou zijn, maar dat is het dus niet.

Ik wil nog iedereen bedanken die vandaag nog een smsje heeft gestuurd om mij sterkte te wensen. Ik zal aan jullie denken. En een speciale vermelding voor Christophe, mijn collega/spring in 't veld, die vanmorgen om 7u al in Brussel stond om mij uit te zwaaien. Helemaal uit Gent! Geef toe, zo zijn er geen twee:-).
Van mijn dochter had ik nog een verrassingsgeschenkje dat ik pas op de trein mocht opendoen, en dat me zeer geraakt heeft. Ik zal het enorm koesteren doorheen mijn tocht.

Lieve groet aan jullie allemaal,
Anne

zondag 1 juli 2012

The day before...

Vandaag voor de laatste keer nog eens alles uitgepakt en weer ingepakt . Mijn rugzak staat nu helemaal klaar en weegt 11kg. Daar moet nog  wel 2 liter water bij. Ik heb geen idee hoe ik het gewicht lager moet krijgen .
Nu staat nog één ding op  het programma : de finale van het EK voetbal . Ik kan niet anders dan voor Spanje supporteren natuurlijk . Het wordt nog spannend .
Morgen om 6:37 vertrek ik met de trein in leuven. Om 19:36 kom ik aan in Saint Jean Pied de port . Aan allen die mijn blog volgen wens ik ook een deugddoende zomer. Geniet ervan
!
Anne