zondag 29 juli 2012

Ruitelán (2)

Ik merk dat ik nog al negatief gestopt ben daarstraks. Kort daarna had ik een babbel met enkele vrouwen, een uit Alaska en een uit Spanje die boedhistisch is. Die zei me dat ik op de camino en in het leven die dingen blijf tegenkomen waartegen ik vecht, en dat het beter gaat als je stopt met vechten, maar aanvaardt. Hoe vaak heb ik dat zelf al niet gezegd, dat je moet aanvaarden wat je niet kan veranderen.
Vervolg van het verhaal is, dat ik er weer ging over nadenken en geloof het of niet, maar we hebben een fantastische avond achter de rug. Heel lekker gegeten met alle gasten hier en daarna is er nog wat gezongen en plezier gemaakt. Er bleken 4 vlamingen in de groep te zitten. Nooit zoveel vlamingen samen in een albergue gezien :-)
Er zijn een vader met zijn dochter van 18 en zijn petekind van ongeveer ook die leeftijd en nog een meisje van 23. Verder een Nieuw-zeelander, Italiaan, een hongaarse uit Oostenrijk, nog een hongaarse, een Amerikaan, een Française en de twee dames waarover ik al sprak.
En nu maken we ons klaar om te gaan slapen.
Dus nee, de jeugd krijgt mij niet klein. Integendeel! Ik vond het oa superleuk om een berichtje van Jill te krijgen. Twee zelfs :-)! Dank je Jill! Geen idee of er de volgende dagen internet zal zijn. Maar jullie merken het wel.
Allemaal een goede nachtrust!
Anne

6 opmerkingen:

  1. Anneke, zo zie je maar hoe een mens zijn medemens een positief signaal kan geven (ook al weet je het zelf wel). Een mooie avond als resultaat en een levensles gratis voor niks.
    Morgen een klim van 10km het zal mooi zijn als het weer goed zit.
    Misschien stop je op de top, tijd heb je genoeg.
    Je zit vooruit op je schema, maar je bent helemaal in conditie en weet van geen ophouden!
    Toch maar geen overmoed!
    Slaap lekker.xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Anneke, ik ben terug thuis. Ben vlug naar je blog gaan kijken. Die boedhistische persoon heeft natuurlijk gelijk maar dat wisten we al hé. Alleen verander je oude gewoonten niet zomaar in een klik hoe graag je het ook zou willen.

    Ben zo fier, trots op jou, je bent zo goed bezig. Misschien is dat het volgende wat we samen kunnen gaan doen, zo'n retraite van een paar maanden in volledige afzondering, zouden we ons dan vinden?
    Groetjes, knuffels en veel xjes
    Erika

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wijze woorden en gedachten van en tijdens el camino! Fantastisch dat je in zo'n bont gezelschap kan toeven en dat je zo'n deugd kan beleven aan de gesprekken en uitwisselingen. Je weet hoe nauw me dat aan het hart ligt :) En die jongeren, - er stond een interessant artikel deze week in De Knack over hoe het met een bepaalde groep van jongeren gesteld is. Je moet het bij gelegenheid maar eens lezen, ik zal het bijhouden. De wijdsheid van de landschappen waar je doorheen stapt, blijft indrukwekkend, het contrasteert met de details van de overvloedige versieringen in de kerkjes. Gun je voeten en benen af en toe wat rust, en keep on going! Je doet het echt geweldig, un abrazo fuerte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Anne,

    Wat zal jij één voor één positieve dingen geleerd hebben zeg !!! Heel tof als ik jou bezig zie ( allé lees) denk ik zo , er zouden meer mensen zo'n tocht moeten maken er lijkt mij weinig beters te bestaan om tot jezelf en inzicht in anderen te krijgen en vooral leren relativeren, bravo doe zo voort, je bent ongelooflijk goed bezig.

    Vader en jo

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hey Anne,

    Grappig hoe snel dit allemaal gaat. Had eigenlijk geen flauw benul hoe ver je nu al zat en toen kwam Marlies vragen waar jij op reis was...moest ik het dus meteen even googlen om te kunnen inschatten of je er bijna was.
    Breaking news: je bent er bijna!!! Niet dat ik gedacht had dat je er niet zou geraken...altijd geweten dat het jou zou lukken :) maar nu is het wel bijna zo ver, je bent er! Ok ok, je moet nog een paar honderd kilometer of zo maar dat is niets meer vergeleken met wat je achter de rug hebt :D
    En echt waar, toen je er aan begon dacht ik nog "voor geen geld van de wereld" maar de foto's die je hier toont en de enthousiaste verhalen blijven toch wel kleven. Wie weet...ooit ;) (al is 'ooit' een slechte raadgever natuurlijk)

    Doe zo verder, vergeet vooral niet te eten (je ziet er idd mager uit ;)) en te drinken en geniet nog van de laatste kilometers!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik weet niet of waarzegster Katinka rekening had gehouden met je tussenspurten. De geheimzinnige ontmoeting had zij voorspeld op 63 km van het einde, klaarblijkelijk is deze voorspelling tijds-onafhankelijk. Ik ben benieuwd.
    Vandaag duik je al een stuk onder de 150 km van het eindpunt. Dat is nauwelijks het dubbele van de tocht die je als training door het Hageland deed.
    Ik zit wel met fundamentele vragen: zal ik je nog kunnen volgen als we volgende keer naar de markt in Heverlee wandelen? Ga je in de toekomst iedere morgen zo vroeg opstaan? Je auto heb je al van de hand gedaan, nu ook je fiets?
    Zo zie je welke filosofische vragen een man bezighoudt :).
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen